Prasa o spektaklu

(…) Przyznaję, uważałam tekst Anny Burzyńskiej „Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę”, nadesłany na II Tydzień Sztuk Odważnych, za jeden z lepszych wśród prezentowanych. Warszawa, młodzi ludzie pracują po kilkanaście godzin na dobę, zostają nawet na noc w firmie i ani myślą o wolnych weekendach. Nie umieją – nawet z kochanymi osobami – rozmawiać o niczym innym niż praca. W tym świecie bezustannej walki nikt nikomu nie ufa. Niby są tzw. przyjaciele, ale rozmowa z nimi przypomina raczej licytację: kto pojedzie na wakacje w miejsce bardziej trendy, kto mieszka w bardziej odlotowym apartamencie i kto ma fajniejsze ciuchy.

Główni i jedyni zresztą bohaterowie to właśnie tacy młodzi ludzie: Klara i Nikodem (…). Kameralny tekst, aby nie uśpić, wymagał dynamicznego zaprezentowania, ale tak się nie stało. Wyreżyserowana przez Jarosława Tochowicza sztuka przypomina słuchowisko radiowe albo dawną akademię szkolną. Gdy jedna postać coś mówi, pada na nią światło, a druga pogrąża się w mroku. Scenografia Agaty Przybył też jest za przysłowiową złotówkę – jakieś łóżko i niby-kolorowe ścianki.

Wydaje się, że Katarzyna Kwiatkowska (Klara) byłaby w stanie zagrać o wiele ciekawiej, bo ma w sobie sporo energii i świeżości, ale cóż – wpasowała się w konwencję słuchowiska. Marcin Krawczyk (Nik) ma piękny tors i dużo zapału.

Renata Metzger, Biedni i mało pomysłowi, „Gazeta Wyborcza” (Radom) 2004, nr 9 z dn. 12.01.

(…) W przedstawieniu znakomicie zadebiutowali na radomskiej scenie Katarzyna Kwiatkowska i Marcin Krawczyk. Razem z Jarosławem Tochowiczem młodzi aktorzy stworzyli naprawdę sugestywne postaci.

(…) Przedstawienie zostało wystawione na scenie kameralnej i chociaż grane jedynie przez dwoje aktorów, przez cały czas trzyma w napięciu.

Zbigniew Bąk, O niewesołym życiu, „Echo Dnia” 2004, nr 9 z dn. 12.01.

(…) Przedstawienie toczy się wartko, choć gdzieniegdzie tempo czasami siada. Mam tu na myśli sceny, w których bohaterowie spowiadają się ze swojego życia, a monologi wygłaszają przy zgaszonym świetle. Na pewno jednak całość jest udana i wiele mówiąca o rzeczywistości.

Barbara Koś, Niedziela będzie dla nas, „Słowo Ludu” 2004, nr 9/AB z dn. 12.01.