Prasa o spektaklu

(…) Widzowie z pewnością na długo zapamiętają sadzawkę Kasandry, aktorów z pochodniami, króla w ciemnych okularach, posłów w dżinsach i kufajkach, finałową armatę oraz chór księdza Szarego, śpiewający z okien dziedzińca. Reżyser Adam Sroka wykorzystał wszystkie możliwości, jakie stwarza wystawienie sztuki w plenerze, ale sam tekst dramatu Jana Kochanowskiego został znacznie skrócony.

Zbigniew Bąk, Premiera pod chmurką, „Echo Dnia” 2002, nr 221 z dn. 23.09.

(…) Znaną z lektury „Odprawę posłów greckich” reżyser Sroka przedstawił absolutnie niekonwencjonalnie. W spektaklu granym na dziedzińcu teatru wykorzystuje wszystko to, co tam się znajduje. Centralne miejsce akcji to schody prowadzące do magazynów teatralnych oraz podest. (…) Koncepcję spektaklu uzupełnia natura (…). Kiedy padają finałowe słowa „Radźmy, jako kogo bić, lepiej, niż go czekać!” wieje grozą. Rozchylają się wysokie drzwi a na linie wyjeżdża armata. (…) Będzie strzał w dziesiątkę?

Barbara Koś, Sezon pod armatą, „Słowo Ludu” 2002, nr 221 z dn. 23.09.