Jadzia wdowa
wodewil według Ryszarda Ruszkowskiego
Julian Tuwim

tegoż autora pisał: "Stara farsa jest niby kościotrup modnej niegdyś i zalotnej kobiety. Dlatego o ile się tego rodzaju rzeczy wznawia, konieczne jest zręczne ujęcie reżyserskie w tym duchu, aby nawet słabizny sztuki przefiltrowane przez Czas, zyskały nowa siłę komizmu, i aby ich starzyzna stała się wdziękiem staroświecczyzny."
Zapewne ten sam los czekałby "Jadzię wdowę", gdyby nie pióro i nożyce Juliana Tuwima. Autor "Kwiatów polskich" ciął i patroszył stare
teatralne ramotki: komedyjki te byty dla niego rusztowaniem, na którym wznosił nowa. budowlę. Teatralne przeróbstwo było artystyczną pasją Tuwima. Za Jego przyczyną /JADZIA/, sztuka, która straciła już dla następnych pokoleń swą "śmieszność" ukazała zaś płycizny; zyskała szlif literacki, nową siłę komizmu, a jej starzyzna /wg zaleceń Boya/ stała się wdziękiem staroświecczyzny.
Wystawiona w Tuwimowskiej przeróbce w 1937 roku, w warszawskim Teatrze Polskim, zyskała olbrzymi aplauz publiczności i biła rekordy kasowe, ilość zaś przedstawień przekroczyła setkę.
Od tej pory "JADZIA" raz po raz wznawiana. bawi kolejne pokolenia Widzów teatralnych.
Bawią nas wykpione, ale ciepło ujęte przez Tuwima i sympatyczne postacie:
— dobroduszny wuj Mieczysław ze swoimi "Puciatami, Kluciatami", wiecznie zatroskany o swój żołądek i dręczący otoczenie kresowymi przepisami kulinarnymi;
— dwie ciotki, w marzeniach heroiny z romansów, na co dzień zaś stare panny kurczowo trzymające się, ofiarowanego im przez rodzinę garnuszka;
- Bolek, maniak "końskich koligacji", mówiący tylko o wyścigach i aktoreczce Margot;
- galeria "panów z okolicy", lwów salonowych, prowincjonalnych przedstawicieli wielkiego świata, z pożeraczem serc niewieścich - Piszczalskim - na czele:
- i wreszcie Jadzia, wdówka na pokaz, skrzętnie ukrywająca swoje "diabliki".
premiera 12.10.1980
Event Properties
Event Date | 12-10-1980 7:00 pm |
Event End Date | 12-10-1980 8:00 pm |
Capacity | Unlimited |
Individual Price | Free |
Location | Duża Scena |
Reżyseria Teresa Żukowska |
Scenografia Zdana Jasińska |
Choreografia Barbara Fijewska |
Muzyka Jacek Szczygieł |
Małgorzata Włodarska
Jadwiga, wdowa
Cezary Kazimierski
Adolf, jej brat
Jerzy Wasiuczyński
Krzysztof
Magdalena Radłowska
Barbara, jego żona
Grażyna Suchocka
Melania, ich córka
Jerzy Głębowski
Mieczysław
Ryszard Balcerek
Bolesław
Liliana Brzezińska
Eufemia
Małgorzata Leśniewska
Hortensja
Włodzimierz Mancewicz
Gawałecki
Hubert Bielawski
Feliks
Andrzej Walden
Kucharz
Ewa Betta
Antosia
Maria Chruścielówna
Bronia
Krzysztof Kursa
Józef
Władysław Staniszewski
Licki
Ewa Pietras
Klara
Grażyna Barburska
Hipolita
Wawrzyniec Szuszkiewicz
Basiński
Konrad Fulde
Klusecki
Jerzy Stępkowski
Załupalski
Andrzej Walden
Kic
Stanisław Sparażyński
Piszczalski
Andrzej Iwiński
Kos